Με αφορμή τη συζήτηση
που γίνεται για τη δράση του υπουργείου
Εργασίας Κοινωνικής Ασφάλισης &
Πρόνοιας, που αφορά στη στέγαση-σίτιση-κοινωνική
φροντίδα των αστέγων και απευθύνεται
σε όσους ήδη φιλοξενούνται σε ξενώνες
ή έχουν καταγραφεί από τις κοινωνικές
υπηρεσίες των Δήμων, επανέρχεται ξανά
το ζήτημα αυτό για την πόλη μας.
Το ζήτημα είναι οξυμμένο,
αν φανταστεί κανείς ότι οι δύο άστεγοι
που έχουν χάσει τη ζωή τους τα τελευταία
χρόνια στην πόλη μας είναι μόνο η κορυφή
του παγόβουνου, που κρύβει πολύ μεγαλύτερο
πρόβλημα. Σύμφωνα με πρόχειρους
υπολογισμούς συλλογικοτήτων που
ασχολούνται με το πρόβλημα, οι άστεγοι
υπολογίζονται γύρω στους 100. Αν στους
άστεγους προσθέσουμε και τους επισφαλώς
στεγασμένους (άτομα που ζουν σε σπίτια
με κομμένο ρεύμα και νερό κ.λπ.) ο αριθμός
είναι πολύ μεγαλύτερος. Μιλάμε για
ανθρώπους που κοιμούνται στα παγκάκια,
σε πάρκα, σε ερείπια, σε εγκαταλελειμμένα
κτίρια.
Εδώ πρέπει να ανοίξουμε
μια παρένθεση. Εμείς δεν ξεχωρίζουμε
Έλληνες από μετανάστες, νόμιμους ή χωρίς
χαρτιά. Ας μην ξεχνάμε ότι οι μετανάστες
είναι κυρίως πρόσφυγες που προσπαθούν
να ξεφύγουν από τον πόλεμο και την πείνα.
Όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι και έχουν
δικαίωμα στη ζωή χωρίς διακρίσεις.
Κανείς άνθρωπος δεν είναι λαθραίος.
Εκτός από το κρύο και την πείνα, οι
άνθρωποι αυτοί (αφού δεν έχουν ασφαλές
καταφύγιο), έχουν γίνει πολλές φορές
εύκολος στόχος νεοναζί.
Αυτά συμβαίνουν στην
πόλη μας και εμείς δεν μπορούμε να
μένουμε αδιάφοροι. Μέχρι σήμερα, παρά
τις εξαγγελίες, τις υποσχέσεις, τις
συμφωνίες, τις αποφάσεις δημοτικών
συμβουλίων, δεν έχει γίνει δυνατή η
δημιουργία ξενώνα ή υπνωτηρίου αστέγων.
Ίσως γιατί η προηγούμενη δημοτική αρχή
έριξε το βάρος της δραστηριότητάς της
σε άλλα θέματα μείζονος σημασίας…
Το πρόβλημα που έχουμε
να αντιμετωπίσουμε είναι διπλό:
Αφ’ ενός είναι η
εξεύρεση στέγης για τους άστεγους της
πόλης. Θα πρέπει να δημιουργηθεί ξενώνας
ή υπνωτήριο για τη φιλοξενία αστέγων.
Πολλοί Δήμοι μέχρι σήμερα έχουν τέτοιες
υποδομές και μπορούμε να μάθουμε
λεπτομέρειες για τον τρόπο λειτουργίας
τους. Κτίρια του Δήμου αλλά και κρατικά
χωρίς χρήση υπάρχουν πολλά. Επίσης
χρειάζονται αρμόδιες υπηρεσίες με
εξειδικευμένο προσωπικό.
Αφ’ ετέρου είναι η
δημιουργία ανοιχτού χώρου φιλοξενίας
προσφύγων σε περίπτωση ανάγκης. Ο νομός
μας βρίσκεται στο νοτιότερο άκρο της
Ευρώπης, πιο κοντά στην Αφρικανική
ήπειρο και έχουν φτάσει εδώ πρόσφυγες
(πολλές φορές χωρίς τη θέλησή τους), που
δεν μπορούν να επαναπροωθηθούν στις
χώρες από τις οποίες προέρχονται, επειδή
είναι εμπόλεμες. Τελευταίο παράδειγμα
οι πρόσφυγες από τη Συρία, που ακόμα
φιλοξενούνται σε ξενοδοχείο ιδιώτη στη
Νέα Χώρα.
Μετά τα παραπάνω ρωτάμε
τη δημοτική αρχή πώς θα αντιμετωπίσει
το πρόβλημα των αστέγων:
- Έχουν καταγράψει οι αρμόδιες υπηρεσίες του Δήμου τους άστεγους;
- Έχουν καταγραφεί τα κτίρια του Δήμου ή η δημοτική αρχή έχει έρθει σε επαφή με άλλους φορείς του ευρύτερου δημόσιου τομέα με προοπτική την εξεύρεση κατάλληλου κτιρίου για δημιουργία ξενώνα αστέγων;
- Έχει έρθει σε επαφή με άλλες κινήσεις πολιτών, όπως η μη κερδοσκοπική εταιρεία «Στέγη αλληλεγγύης» που έχει δημιουργηθεί από συλλόγους της πόλης (Ιατρικός, Δικηγορικός, Φαρμακευτικός, Δασκάλων και Νηπιαγωγών Αρχιτεκτόνων κ.λπ.) για τη δημιουργία και λειτουργία δομής προσωρινής φιλοξενίας αστέγων;
- Έχει κάποιο σχέδιο εκτάκτου ανάγκης σε περίπτωση ακραίων φυσικών φαινομένων;
- Έχει κάποια πρόταση για την αντιμετώπιση του προβλήματος των προσφύγων του πολέμου;
- Ποιος ο ρόλος της εταιρείας «Ξένιος Ζευς Αστική μη κερδοσκοπική - Κοινωνικές δομές αντιμετώπισης της φτώχειας στο Δήμο Χανίων»; Τι έχει κάνει αυτή η εταιρεία για να εισπράξει μέχρι τώρα το απίστευτο ποσό των 578.000 ευρώ; (!) Σχετικό έγγραφο επισυνάπτεται.
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΠΟΛΙΤΩΝ
– ΠΡΩΤΑ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου